مطالعه برخی جنبه های آللوپاتیک لیمونن

ترکیبات آللوکمیکال از گذشته¬های دور در گیاه¬شناسی دارای اهمیت بوده¬اند و امروزه به خاطر نقش و استفاده¬های بیولوژیکی که دارند بیشتر مورد توجه قرار گرفته¬اند. لیمونن یکی از این ترکیبات آللوکمیکال گیاهی است که به عنوان متابولیت ثانویه (لیمونن یک مونوترپن می¬باشد) در بسیاری از گیاهان و بطور ویژه در گیاهان تیره مرکبات وجود دارد. هدف از این پژوهش بررسی روش¬های بهینه و بدون ضرر زیست محیطی برای مبارزه با آفات گیاهی و علف¬های هرز می¬باشد. این پژوهش به منظور بررسی خاصیت آللوپاتی، ضد قارچ و ضد باکتری ماده لیمونن صورت گرفت. به این منظور بر روی گیاهان کاهو (lactuca sativa) و خردل وحشی (sinapis arvensis) و قارچ¬های اسکلروتینا (sclerotinia) و آسپرژیلوس (aspergillus) و باکتری¬های اروینیا (erwinia) و زانتوموناس (xanthomonas)آزمایش¬هایی انجام گرفت. آزمایش¬ها با تهیه غلظت¬هایی از لیمونن (mg/ml 1، 1/0، 01/0 و 001/0) و تاثیر آنها بر روی نمونه¬های کنترل و تیمار داخل پلیت انجام شد. نتایج نشان داد که غلظت mg/ml1 لیمونن دارای اثرات آللوپاتی و ضد قارچ و باکتری شدید است. غلظت 1/0 آن نیز دارای اثر ضد باکتری قابل توجهی است. و غلظت mg/ml 1/0 اثرات آللوپاتی و ضد قارچ کمتر نسبت به غلظت mg/ml1 دارا می¬باشد (داده¬ها به کمک نرم¬افزار spss16 بررسی شدند). بر اساس نتایج به دست آمده می¬توان پیشنهاد نمود که از لیمونن به عنوان جایگزینی برای مواد شیمیایی مضر، در مبارزه با آفات و علف-های هرز استفاده شود.